W 1913 francuski inżynier rolnictwa Maksa Ringelmanna badał ludzi grających w przeciąganie liny. Jego badania doprowadziły do obserwacji efektu Ringelmanna. Twierdzi, że im więcej osób lub grup jest zaangażowanych w działanie, tym mniejszy wysiłek wkłada każda pojedyncza jednostka. W końcu mniej winnych jest zrzucanie winy na konkretną jednostkę w przypadku niepowodzenia i mniejsze uznanie za sukces. Nie wspominając już o większej liczbie konfliktów wewnętrznych, zamieszaniu, wąskich gardłach, wąskich gardłach i tak dalej. Jak zobaczymy, efekt Ringelmanna z pewnością może być ważną zasadą.
Na potrzeby tej listy największą jednostką będzie „załoga”. W armii brygada to zbiór pułków (zwykle około czterech). Pułk to grupa batalionów (często dwa), a batalion to grupa kompanii, a kompanie liczą zwykle około 100 żołnierzy. Jak też się przekonamy, czasami kompania to znacznie większa grupa żołnierzy, niż jest to konieczne, aby zmienić przebieg bitwy, a wraz z nią historię.
10. 303 Dywizjon
Mimo że naród polski się poddał za niecały miesiąc po inwazji Niemiec 1 września 1939 r. nie był to bynajmniej koniec zaangażowania Polski w II wojnę światową. W sierpniu 1940 r Dywizjonu 303 została utworzona z pilotów-uchodźców z 1. Policji RAF, którzy spotkali się w Blackpool w Anglii. Wyszkoleni w Polsce na przestarzałych samolotach, walczyli ze swoimi Hawker Hurricanemi z taką energią, że w Bitwie o Anglię wspięli się na szczyty rankingów RAF-u i pozostali tam praktycznie przez całą wojnę, zestrzeliwując trzy razy więcej samolotów. liczba samolotów wroga na przeciętną eskadrę RAF przy jednej trzeciej strat. Tylko 7 września 1940 r zestrzelili 14 samolotów Luftwaffe, nie zabijając ani jednego człowieka.
Wielu ekspertów, zarówno wtedy, jak i w ostatnich latach, uznało 303 Dywizjon za klucz do zwycięstwa. Szef lotnictwa Hugh Dowding powiedział, że gdyby nie ich wkład w bitwę o Anglię, „waham się powiedzieć, że wynik byłby taki sam”. Karol Kraff z Muzeum Lotnictwa Nowej Anglii powiedział o 303 „... byli w stanie zmienić bieg historii.” Pomimo niesamowitych wyników, ich wkład był przez dziesięciolecia bagatelizowany, głównie ze względu na obecność Polski za żelazną kurtyną, co zwiększyło napięcia z rządem brytyjskim w związku z niedotrzymaniem obietnicy powrotu Polaków do wyzwolonej ojczyzny.
9. Kanadyjska lekka piechota księżniczki Patricii
Przynajmniej według zachodnich standardów nie jest idealnie, jeśli grupa żołnierzy ma słowo „księżniczka” w nazwie pułku, co było szczególnie prawdziwe w latach pięćdziesiątych. Przekomarzanie najprawdopodobniej ustało po wydarzeniach z 24-25 kwietnia 1951 r. Wtedy to 2. batalion kanadyjskiej lekkiej piechoty księżniczki Patricii został przeniesiony na wzgórze 677, aby chronić odwrót armii południowokoreańskiej za rzekę. Gapyeong . dolinie, około 16 mil od 38 równoleżnika, w odpowiedzi na masową ofensywę chińską.
Aby pokazać co zderzył się 700 Kanadyjczyków 23 kwietnia 3 batalion Królewskiego Pułku Australijskiego napotkał Chińczyków i został zmuszony do odwrotu, ponosząc ciężkie straty. Następnego dnia 5000 chińskich żołnierzy przypuściło fale ataków na Kanadyjczyków, niektóre pod osłoną ciemności. Aby utrzymać linię, konieczne były desperackie środki, na przykład jeden ranny szeregowiec musiał wykonać trzy solowe kontrataki. W innym momencie porucznik Michael Levy poprosił kanadyjską artylerię o zbombardowanie jego pozycji, aby powstrzymać atak. Pod koniec bitwy Kanadyjczycy zostali całkowicie odcięci, uratowani jedynie przez zrzucane z powietrza zaopatrzenie. Ostatecznie ich poświęcenie i odwaga dadzą siłom ONZ czas na przegrupowanie i powstrzymanie dużej chińskiej ofensywy.
8. 1. Brygada Pancerna
Porozmawiajmy o najnowszych wydarzeniach z tej listy. Czas zwrócić naszą uwagę na Czernigow, miasto na Ukrainie, około 60 mil na północ od Kijowa. Kiedy 24 lutego 2023 roku rozpoczęła się rosyjska inwazja na Ukrainę, brygada ta liczyła ok 150 czołgów i 1200 żołnierzy była jedyną siłą, która stała pomiędzy 230-tysięcznym miastem a rosyjską 41. Grupą Uzbrojenia Połączonego, która liczyła ponad 10 batalionów. Już 25 lutego 1. brygada zatrzymała 41. brygadę.
Oczekiwano, że do 6 marca brygada o znacznie przewadze liczebnej podda się, ponieważ jej liniom zaopatrzeniowym groziło okrążenie. Zamiast tego nie tylko przeżył, ale także poniósł znacznie mniej ofiar, niż oczekiwano, i udało mu się zestrzelić rosyjski samolot. DO 23 marca Ponosząc 10 000 ofiar, 41. Dywizja wycofała się, aby zmienić strategię, dając Ukraińcom nieoczekiwane zwycięstwo.
7. Rezerwa kawalerii w Poitiers
Teraz, gdy dobiegły końca stosunkowo aktualne wydarzenia, kolejny wpis przenosi nas na drugi koniec osi czasu i przenosi nas do średniowiecza. Jeśli chodzi o główne bitwy wojny stuletniej (1340–1457), bitwa pod Poitiers 1356 r. często przyćmiona bitwą pod Crécy dziesięć lat wcześniej i bitwa pod Azincourt pół wieku później. Po zakończeniu 10-letniego rozejmu po znaczącym zwycięstwie pod Crecy, 12-tysięczny oddział angielski pod dowództwem książe Edward „Czarni” najechali środkową Francję. Zostali schwytani przez 40-tysięczną armię francuską pod dowództwem króla Jana II i pomimo próby odwrotu księcia Edwarda bitwa rozpoczęła się 19 września.
Chociaż łucznicy ponownie wywarli niszczycielski wpływ na Francuzów – tak jak to zrobili pod Crécy – tym razem bitwa wcale nie była tak nierówna. Atakując trzema głównymi falami, grozili pokonaniem armii angielskiej. Edward wysłał wokół armii francuskiej oddział 160 kawalerzystów, który siał panikę wśród Francuzów ponieważ są otoczeni. Ten niespodziewany atak spowodował takie zniszczenia, że król Jan II został pojmany, a okup za niego zapłacono dopiero w 1360 roku.
6. Siła Zviki
W 1973 roku Syria najechała Izrael w pobliżu Wzgórz Golan. Jedną z osób zdecydowanych ich powstrzymać była 21-letnia Zvika Gringold. Skończył autostopem o godz Baza Nafeh i został wysłany, aby zabrać rannych z dwóch uszkodzonych czołgów Centurion. Zamiast tego Goldman i jego firma naprawili czołgi i przechwycili syryjski konwój z rosyjskimi T-55. Po unieszkodliwieniu sześciu czołgów wroga Zvika Force przełączyło się na inny czołg, aby kontynuować walkę, oszukując masy syryjskich czołgów i własnych izraelskich zwierzchników i przekonując ich, że po prostu musi tam być więcej niż jeden czołg, zdolny do walki z dziesiątkami czołgów. wrogowie.
Ostatecznie Zvika Force dołączyło do grupy kilkunastu innych czołgów. Walcząc z ponad 100 dodatkowymi czołgami, Zvika Force było wielokrotnie zmuszone do samotnej obrony Nafeh. W końcu przeszło 30 godzin , zanim Zvika i jego kompania porzucili swój czołg Centurion, zyskując więcej niż wystarczająco czasu na ufortyfikowanie bazy i powstrzymanie inwazji. Historia ta została później ostro skrytykowana za propagandę. Oczywiście w jego wyczynach było trochę przesady. Na przykład niektóre raporty zwiększyły liczbę zniszczonych czołgów Zvika Force do 60, co według samego Gringolda było bzdurą. Nie można jednak odmówić bohaterstwa tej podstawowej załogi czołgu.
5. Kompania Strzelców Beale
Popularny obraz bitwy o Nowy Orlean z 1815 r. przedstawia zasadniczo żołnierzy w czerwonych płaszczach maszerujących na masakrę przez Amerykanów, zadając w zamian kilka ofiar i dwa tygodnie po zakończeniu wojny. Jednak ten słynny, źle przeprowadzony atak był końcowym rezultatem kilku bitew, które rozpoczęły się w grudniu 1814 roku, a wcześniej w bitwie wszystko potoczyło się dla Brytyjczyków znacznie korzystniej. W pierwszym starciu Brytyjczycy zdobył pięć amerykańskich okrętów wojennych w pobliżu jeziora Borne i przejął inicjatywę.
Następnie w nocy 23 grudnia 1814 roku brytyjska piechota napotkała Kompanię Strzelców Beale'a na plantacji Wheelers. Chociaż bitwa zakończyła się impasem, a straty były mniej więcej równe, morale Brytyjczyków zostało poważnie zachwiane, a dalsze ataki zostały opóźnione, co dało wystarczająco dużo czasu na wzmocnienie obrony, gdy Brytyjczycy przeprowadzili swój słynny, skazany na porażkę atak 8 stycznia następnego roku. Co niezwykłe dla grupy, która tak bardzo wyróżniła się w brutalnej walce, kompania strzelców Beale'a składała się z handlowców i prawników . Dwadzieścia lat później Po bitwie uczestnicy otrzymali działki.
4. Rosecrans w Rich Mountain
11 lipca 1861 roku, na początku wojny secesyjnej, Armia Północna pod dowództwem generała George'a McClellana zmierzyła się z Armią Południa pod dowództwem generała Roberta Garnetta pod Rich Mountain w Wirginii. Południowcy bronili dwóch przełęczy w Appalachach i autostrady Staunton-Parkersburg Turnpike, która byłaby ważna, gdyby Konfederacja chciała zakończyć secesję hrabstw północno-zachodniej Wirginii. McClellan wysłał brygadę żołnierzy pod dowództwem generała Williama Rosencransa, aby osłoniła flankę Konfederatów. Rosecrans zrobił to i zgodnie z rozkazem rozpoczął atak.
Jak doniósł weteran John Beatty w swoich wspomnieniach z 1879 roku: „ Żołnierz Obywatelski” McClellan i jego żołnierze z łatwością słyszeli walkę toczącą się za liniami wroga, a żołnierze czekali, aż McClellan wyda rozkaz ataku. Jednak McClellan zdecydował się porzucić taki atak, ponieważ wierzył, że Rosencransa nie da się już uratować. W rzeczywistości brygada Rosencrans została pokonana Południowcy i zdobył połowę swojej armii.
3. 8. Pułk Ułanów Huzarów
22 stycznia 1795 r. Holandia była w stanie wojny z Francją podczas szalonych wojen o niepodległość Francji. Flotylla złożona z czternastu holenderskich statków zamarzła w wodach u wybrzeży wyspy Hexel, około 50 mil na północ od Amsterdamu. Dobrze uzbrojony statki były gotowe na atak statków z niezamarzniętej wody lub na ostrzał artyleryjski.
Zatem generał Jean-Charles Pichergu sięgnął po bardziej niezwykłą broń do walki z kanonierkami i rozkazał zaatakować statki kawalerią. 8. Pułk Huzarów tak zaskoczył statki, że się poddały szybciej niż Francuzi ośmielili się mieć nadzieję w jednym z najbardziej niezwykłych wydarzeń w historii wojskowości.
2. Pluton rozpoznawczy i rozpoznawczy
Kiedy Wehrmacht rozpoczął swój ostatni blitzkrieg 18 grudnia 1944 r., rozpoczynając bitwę o Ardeny, pluton I&R z 394. pułku piechoty niedaleko Lanzerath w Belgii składał się z zaledwie 18 ludzi, a grupa dowodzona przez 20-letniego porucznika Książka Lyle’a . . Po odkryciu zbliżania się 1. Dywizji Pancernej SS, komunikacja plutonu z naczelnym dowództwem została przerwana przez dwugodzinny ostrzał artyleryjski i zaatakowała grupa ponad 250 zorganizowanych spadochroniarzy. Na nieszczęście dla atakujących pluton otrzymał już rozkaz utrzymania się za wszelką cenę.
Następnego dnia pluton zadał 200 ofiar wrogom i opóźnił natarcie przez większą część dnia, aż 50 spadochroniarzy przypuściło atak z flanki o zmierzchu. Co zaskakujące, odnieśli tylko jedną kontuzję, gdy Buk został postrzelony w nogę, a jeden mężczyzna zginął. Bitwa pod Lanzerath spowodowała tak nieocenione opóźnienie, że praktycznie cały atak północnych Niemiec został przesunięty z harmonogramu 18 godzin , co pozwoliło znacznie lepiej przygotować się do obrony i zorganizować kontrataki. Dopiero w 1981 roku to niezwykłe stanowisko zostało docenione i pluton stał się najbardziej odznaczonym w armii amerykańskiej.
1. Zaginiony batalion
Jeśli mówimy o walkach pomiędzy Amerykanami i Niemcami, które w dużej mierze sprowadziły się do działań jednej małej grupy, to 2 października 1918 roku 700 żołnierzy 1 Batalionu 308 Pułku Piechoty pod dowództwem płk. Major Charles Whittlesley zaatakował Niemców wzdłuż wąwozu Charlevoux w Lesie Argonne. Podczas gdy jednostki na obu skrzydłach napotykały trudności, te dziewięć kompanii osiągnęło swój cel (według niektórych relacji z powodu przełomu, według innych dlatego, że Niemcy zwabili je do wydania rozkazu odwrotu), a następnie zostało odciętych przez 2. Dywizję Landwehry. W ciągu następnych pięciu dni batalion był poddawany niemal bezlitosnemu ostrzałowi snajperskiemu, karabinom maszynowym i atakom.
Te izolowane oddziały nie tylko same stawiły czoła niezliczonym atakom ze strony znacznie przeważających sił, ale jedyny punkt, w którym otrzymały wsparcie od reszty armii aliantów, faktycznie wspomagała armia niemiecka. 4 października 152. Brygada Artylerii Polowej rozpoczęła bombardowanie okolicy, próbując odciążyć batalion, ale z powodu fałszywych informacji ich pociski w przeważającej mierze trafiły w towarzyszy, powodując 30 ofiar. Człowiek .
Niemcy doskonale o tym wiedzieli i kiedy Amerykanie wysłali gołębie z powrotem na dowództwo, aby wezwali do zaprzestania ostrzału, niemieccy snajperzy zastrzelili je. Jedyny gołąb, który przeżył, przybył ranny od niemieckiej kuli. Zakończenie bombardowania oznaczało wznowienie niemieckich ataków, ale mimo braku żywności i amunicji byli w stanie odeprzeć ataki, a próba zniszczenia batalionu unieruchomiła siły niemieckie na tyle, że pozostała część amerykańskiej ofensywy mogła być kontynuowana. przełom. Tylko mniej niż 200 żołnierzy wyszło z bitwy w dobrym zdrowiu, czyniąc wiele, aby w ciągu miesiąca zakończyć I wojnę światową.
– napisał Dustin Koski „Powrót żywych” , postapokaliptyczna komedia o zjawiskach nadprzyrodzonych.
Dodaj komentarz