10 niesamowitych przykładów pracy zespołowej na wolności

W bardzo podstawowej formie jest to praca zespołowa podstawa cywilizacji . To ludzie łączący się dla obopólnych korzyści umożliwili nam wyjście poza zwykłe zbieractwo na wolności i rozwój miast, gospodarki, rolnictwa, religii, a nawet języka. To zadziałało bardzo dobrze dla nas jako gatunku. A czasami to działa nawet poza naszym gatunkiem.

10. Orki, na które poluje człowiek

Sugerowano, że były to psy pierwotnie udomowiony naszych przodków-łowców-zbieraczy, aby pomogli im w polowaniu. To tylko teoria, ale z pewnością słuszna, jeśli weźmie się pod uwagę, że to coś więcej niż tylko psy, na których przez lata polegaliśmy, pomagając nam w polowaniach. Na przykład grupa myśliwych z Nowej Południowej Walii w Australii połączyła kiedyś siły z orkami, aby polować na pełnym morzu.

Wiadomo, że co jest pomiędzy 1840 i 1930 Wielorybnicy z miasta Eden współpracowali z orkami przy połowach fiszbinowców. Wielorybnicy polowali na fiszbiny, ale orki również ceniły je jako źródło pożywienia. Przez pewien czas orki były po prostu uciążliwym wielorybem, dopóki ludzie nie zauważyli czegoś niezwykłego. Stado orek zaczęło gnać fiszbinowce w stronę myśliwych.

Stado przewodził duży orka, którego myśliwi nazwali Stary Tom. Zaczął zbliżać się do statków wielorybniczych iuderzyć ogonem na powierzchni. Ludzie zdali sobie sprawę w porę, że muszą podążać za wielorybem do miejsca, gdzie inne orki osaczyły fiszbinowca. Wielorybnicy go zabiją, a trzoda będzie ucztować na mięsie, zostawiając tłuszcz i kości ludziom, a tego właśnie chcieli.

9. Wspólne polowanie na węgorze i graniki

Ryby są często nazywane jednymi z najmniej inteligentnych zwierząt na świecie. Ludzie porównują się do złotych rybek, gdy na przykład o czymś zapominają i tracą kontrolę nad swoimi myślami. Ale morze potrafi zaskoczyć, a pod falami wiele się dzieje.

Naukowcy odkryli, że zarówno węgorze, jak i okoń morski będą polować razem dla obopólnych korzyści, co wskazuje, że nie jest to łatwe przypadkowe spotkania . Zwykle okoń poluje na wodach otwartych w ciągu dnia, a węgorze polują na rafach w nocy. Oznacza to, że okoń morski będący ofiarą może ich uniknąć, ukrywając się w rafach, podczas gdy węgorze będące ofiarami mogą ich unikać, trzymając się otwartej wody. Możesz zobaczyć, jakie korzyści może przynieść partnerstwo każdemu członkowi.

Aby to zadziałało, okoń morski będzie aktywnie zbliżał się do mureny i potrząsał głową, aż przyciągnie uwagę węgorza. Następnie węgorz dołącza do granika podczas polowań na rafie i wokół niej, a czasami granik nawet prowadzi węgorza do ukrytej ryby. Z obserwacji wynika, że obie ryby odnoszą większe sukcesy w polowaniu niż w pojedynkę.

8. Ludzie i delfiny łowią razem ryby

Widzieliśmy, że wieloryby mogą pomagać ludziom w polowaniu na inne wieloryby, ale nie są to jedyne ssaki wodne, które czerpią korzyści ze współpracy z ludźmi. Delfiny również nas wykorzystały i oba gatunki połączyły się u wybrzeży Brazylii.

W tym przypadku delfiny służą ludziom jako oczy polowanie na barweny . Rybacy nie widzą ławic barweny w wodzie, ale mają przygotowane sieci. Delfiny gonią barweny, prowadząc je w stronę ludzi. W odpowiednim momencie delfiny przeturlają się po powierzchni wody, sygnalizowanie ludziom zarzucić sieci.

Większość barweny zostanie złapana w sieci, a te, którym uda się uciec, przełamią szyk, pozwalając delfinom je złapać i zdobyć swoją część.

7. Kenijscy przewodnicy miodowi współpracują z ludźmi w poszukiwaniu uli

Nie tylko w morzu ludzkość czerpie korzyści z pożytecznych zwierząt. W powietrzu kenijski miodowod jest najlepszym przyjacielem łasucha. Jest także jednym z nielicznych dzikich zwierząt, które aktywnie komunikują się z ludźmi, którym pomagają. W rzeczywistości ludzie mogą komunikować się bezpośrednio z powrotem. To dziwne, ale także dobrze udokumentowane.

Ptaki miodowodne robią to, co sugeruje ich nazwa. Prowadzą ludzi, często bez większego podpowiedzi, do ukrytych pszczół pełnych miodu. Lud Yao w Mozambiku może zadzwoń do dzikich ptaków prostym dźwiękiem, a oni zareagują. Udadzą się do miodu i poczekają na swoich ludzkich partnerów. Tam ludzie rozbiją ul i zabiorą miód. Pozostawiają po sobie larwy pszczół i wosk, który ptak może zjeść.

Udokumentowano związek człowieka z ptakiem już w 1588 r., ale przez wiele lat badacze, którzy nie poświęcali czasu na ich studiowanie, uważali to za przesadę lub zwykłe kłamstwo.

6. Małpy Langur i jelenie Chital wypatrują tygrysów

Jeśli żyjesz w świecie, w którym regularnie czają się tygrysy i prawdopodobnie próbują zjeść Ciebie i Twoich przyjaciół, możesz ulec pokusie nawiązania przyjaźni, aby ich uniknąć. Wygląda na to, że to jest to Do langury i jelenie chital w Indiach.

Zarówno jelenie, jak i małpy służą jako szybki posiłek dla drapieżników, takich jak tygrysy, i oba mają skuteczne metody wykrywanie drapieżników same, ale mają pewne wady w zakresie zasięgu. Na drzewach małpy lepiej widzą zbliżające się drapieżniki, czego jelenie nie są w stanie zrobić na ziemi. Potrafią wysłać sygnał, który zaalarmuje nie tylko inne langury, ale także jelenie, gdy coś się pojawi.

Małpy nie mogą cały czas przebywać w koronach drzew, a na ziemi, zbierając pożywienie lub podróżując, nie widzą dobrze, więc co powinny zrobić? Tutaj jeleń pomaga. Na ziemi doskonały węch jeleni ostrzega je o obecności zbliżających się drapieżników. Następnie mogą ostrzec małpy, aby wróciły na drzewa, podczas gdy będą uciekać, ratując życie. To sytuacja „ja drapię cię po plecach, ty drapiesz mnie”, która pomaga utrzymać je przy życiu lepiej, niż którykolwiek gatunek byłby w stanie poradzić sobie sam.

5. Brzana czyści hipopotamy pod wodą

Wiadomo, że hipopotamy należą do najbardziej agresywnych zwierząt w Afryce i zabijają ponad 500 osób rocznie . Są bardzo terytorialne, a biorąc pod uwagę ich wielkość, niewielu odważyłoby się stanąć im na drodze. Jednak brzana nie przeszkadza hipopotamowi, ale pomaga hipopotamowi.

Jak wszyscy inni, hipopotam ma skłonność do wysuszania skóry. Mogą również zarazić się owadami i pasożytami, które infekują różne fałdy i zagłębienia skóry. Utworzyli wzajemny związek z brzanką w rzekach, z którego korzystają oba gatunki. Chrząszcze długorogie mają małe, przypominające przyssawki usta, do których przywykli podrapać całe ciało hipopotama . Dzięki temu mogą oczyścić martwą skórę i pasożyty, a następnie je zjeść. Hipopotam oczyszcza całe ciało i wszyscy wygrywają. Ryba nawet oczyszcza usta hipopotama . Czasami pojedynczy hipopotam może być pokryty dziesiątkami ryb wykonujących swoją pracę.

4. Kraby niosące jeżowce

Jeżowce niewiele robią w swoim codziennym życiu. Wyglądają jak wodne jeżozwierze i potrafią się poruszać, mimo że ich małe nogi są trudne do zauważenia. W razie potrzeby mogą również poruszać się na kolcach. Nie mają oczu, ale mają usta, dlatego wraz z kolcami tak dobrze dogadują się ze swoimi krabowymi gospodarzami .

Kraby używają dwóch nóg do noszenia przedmiotów na plecach. Nogi te zostały przystosowane specjalnie do tego zadania, dzięki czemu dobrze trzymają dość duże przedmioty, które balansują na tylnej części muszli. W tym przypadku niosą jeżowca. Liczne jadowite kolce jeża służyć jako ochrona przed drapieżnikami dla kraba podróżującego po dnie morskim. W tym samym czasie, gdy krab znajduje pożywienie, jeż może zjeść resztki pozostawione przez kraba. Zyska także nowe miejsca żerowania, gdy krab w końcu go wypuści, co przyniesie korzyści obu stworzeniom.

3. Ćmy juki potrzebują roślin juki i odwrotnie.

Niewiele jest przykładów pracy zespołowej tak głębokiej, jak związek między ćmami juki a roślinami juki. Fakt, że którakolwiek z tych form życia wciąż żyje, jest w rzeczywistości dość niezwykły, gdy odkryje się, w jakim stopniu współdziałają one ze sobą.

Jukka, jak każda inna roślina, aby się rozmnażać, potrzebuje zapylenia. Owady są jednymi z najpowszechniejszych zapylaczy w przyrodzie, a wszyscy znamy przykład takich rzeczy jak pszczoły, które przemieszczają się z rośliny na roślinę i rozprzestrzeniają pyłek. Ale w przypadku juki wszystko jest trochę bardziej skomplikowane, ponieważ tak jest tylko jeden zapylacz - Motyl Yucca.

Po rozmnażaniu życie męskiej juki kończy się. Samica udaje się do rośliny juki i usuwa pyłek, po czym przenosi go na inną roślinę juki, gdzie osadza i pyłki, i twoje jaja . Roślina jest teraz nawożona i wytwarza nasiona i owoce. Gąsienica motyla zje je, gdy się wykluje. Ze względu na bardzo specyficzny charakter ich pokrewieństwa ani roślina, ani ćma nie mogłyby przetrwać bez siebie.

2. Mrówki liściaste hodują grzyby

Mrówki liściaste żyją w południowym klimacie i prawdopodobnie widziałeś je na filmach, które robią wrażenie. Całe ich armie będą podróżować po dnie lasu, niosąc w żuchwach duże kawałki liści. Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że mrówki zjadają niesione przez siebie liście, jednak tak nie jest. Zamiast tego liście są raczej prezentem za współpracę z grzybem, który rośnie we własnych gniazdach.

Gniazdo mrówek liściastych może zawierać tysiące komór i zajmować ogromny obszar ziemi. Oni przynieś te liście domu, aby nawozić swoje maleńkie działki rolne. Liście służą do uprawy grzybów, które żerują larwy mrówek .

Mrówki tak dobrze radzą sobie z hodowlą tego grzyba, że usuwają zgniły materiał i gruz, a także chronią je przed drapieżnikami i szkodnikami.

1. Leniwce, ćmy i glony współpracują ze sobą

Jeśli chodzi o złożone relacje między żywymi organizmami, nic nie może się równać z naszym przyjacielem leniwcem. Być może nie poruszają się szybko, ale nie muszą, ponieważ leniwce stanowią część trójstronnego partnerstwa z ćmami i glonami, na którym korzystają wszyscy.

Być może widziałeś zielony odcień sierści niektórych leniwców. To algi rosnące w pęknięciach ich futra. Ich grube futro jest także domem dla całego ekosystemu owadów, takich jak karaluchy i ćmy. Razem te dwie rzeczy, glony i chrząszcze, zapewniają leniwcowi niezwykłe naturalny kamuflaż . Wisząc na gałęzi drzewa w dżungli, byłyby prawie niewidoczne dla wielu drapieżników.

Oprócz okrycia, właściwie to leniwce jeść algi które rosną na ich ciałach. A jeśli znasz leniwce, wiesz, że przychodzą na ziemię, aby załatwiać swoje sprawy. Ale dlaczego? Równie dobrze mogliby robić kupę z drzew. Jednak schodząc na ziemię, leniwce mogą wejść w kontakt z obszarami, w których ćmy składają jaja w odchodach leniwca i wokół nich. Dzięki temu nowe ćmy mogą zamieszkać w ich futrze. W ten sposób ćmy zwiększają poziom azotu w futrze, co sprzyja wzrostowi glonów. Zatem wracamy do punktu wyjścia, czyli do leniwców jedzących glony.