Radzieckie kreskówki nadal pozostają ukochane i popularne nie tylko wśród dzieci, ale także wśród starszego pokolenia. Są szczerzy, mili, pouczający, a czasem trochę dziwni (jak „Jeż we mgle”).
I nawet po kilkukrotnym obejrzeniu naszej ulubionej kreskówki możemy nie zauważyć małych sekretów, które się w niej kryją. Przedstawiamy 10 najważniejszych ciekawostek na temat radzieckich postaci z kreskówek.
10. Ucho Kubusia Puchatka
Czy zauważyłeś, że Miś Puchatek w serialu animowanym ma zakrzywione lewe ucho? Zrobiono to celowo, zgodnie z zamysłem animatorów niedźwiadek woli spać na lewym boku.
Ale zabawna „wędrówka” Kubusia Puchatka wydarzyła się przez przypadek. Jego prawa ręka, która w wyniku błędu animatorów przesunęła się wraz z prawą nogą, dodała bohaterowi jeszcze więcej uroku, dlatego postanowiono tak to zostawić.
9. Nic nie rozumiem!
To zdanie z serialu animowanego „Śledztwo prowadzi Koloboks” od dawna stało się hasłem. I za to należy podziękować dyrektorowi studia filmowego. Zakończył ją gniewnymi tyradami, na przykład: „Od pięciu minut skończył się lunch, a w pracy nie ma nikogo. Nic nie rozumiem!”
Nawiasem mówiąc, uważni widzowie mogli zauważyć, że kapitan Vrungel pojawił się dwukrotnie w scenach na lotnisku. Faktem jest, że reżyser „Kołobkowa” Aleksander Tatarski pracował także przy „Przygodach kapitana Vrungla”.
8. Ostatnia Wieczerza
Chcesz zobaczyć kreskówkową wersję jednego z najsłynniejszych obrazów Leonarda da Vinci? Następnie obejrzyj kreskówkę „W zeszłym roku padał śnieg”. Po obu stronach głównego bohatera znajduje się 6 postaci, zupełnie jak na obrazie Leonarda.
Z tą kreskówką wiąże się także smutny fakt: tłumacząc kompozytorowi Grigorijowi Gładkowowi, jaką melodię końcową chciałby usłyszeć, reżyser Aleksander Tatarski powiedział: „Zakopają nas do tej melodii!” I rzeczywiście na pogrzebie reżysera zabrzmiała muzyka z „Last Year’s Snow Was Falling”.
7. Wilk bez pończoch
Powiedz mi, Śnieżna Dziewico, gdzie byłaś. A jednocześnie powiedz mi, gdzie zgubiłeś pończochy. Ta zabawna wpadka filmowa pojawiła się w noworocznym odcinku „No cóż, poczekaj chwilę”, w którym Wilk wciela się w Śnieżkę, a Zając w postać Ojca Mroza.
Podczas występu Wilka znikają jego pończochy! Po kilku sekundach pojawiają się, a następnie ponownie znikają, tym razem całkowicie.
6. W niewoli Kaukazu
W kreskówce „Latający statek” jest odcinek, w którym zamknięta w swoich komnatach księżniczka Zabava wyrzuca naczynia przez okno, ku niezadowoleniu ojca. Ta zabawna scena jest parodią odcinka z filmu „Więzień Kaukazu”, w którym bohaterka Natalya Varley wrzuca w otchłań „trzy porcje szaszłyka”.
5. Malowana plastelina
Jeden z najcięższych (dosłownie) i interesujących faktów związanych z sowieckimi kreskówkami dotyczy „plastelinowej wrony”. Do stworzenia potrzeba około 800 kg plasteliny. A ponieważ kolory okazały się zbyt wyblakłe, trzeba było go malować ręcznie.
We wszystkich trzech częściach kreskówki występuje ta sama drobna postać. To starsza pani w okularach i trzepaczką do dywanów w dłoni.
4. Dlaczego Czeburaszka zapomniał czytać?
Urocza i tajemnicza Czeburaszka, wyglądająca jak niedźwiadek lub króliczek, z łatwością odczytała ogłoszenie z pierwszego odcinka „Młody krokodyl chce się zaprzyjaźnić”. W drugim odcinku Czeburaszka nadal potrafi czytać i udało mu się odczytać na głos znak, z którym pionierzy poszli zbierać złom.
Jednak w czwartym odcinku Czeburashka nie był w stanie odczytać telegramu wysłanego przez krokodyla Genę i dlatego nie spotkał się ze swoim przyjacielem na stacji.
3. Pies bez butów
Czy zauważyliście, że w kreskówce „Pies w butach” żadna z psich postaci nie nosi butów? Jest też angielski psi detektyw, bardzo podobny do Sherlocka Holmesa. Głosu podkłada mu nawet Wasilij Liwanow. A tak na marginesie, z wyglądu jest rasowym niemieckim dobermanem.
Dla Nikołaja Karachentsewa, który udzielił głosu psu D'Artagnanowi, była to jego pierwsza praca z gatunku animacji. I zdaniem wielu widzów poradził sobie z tym znakomicie. Co myślisz?
2. Żyjąca matka wujka Fiodora
Drugie miejsce w wyborze ciekawych informacji o bohaterach radzieckich kreskówek daliśmy pięknu o cienkiej talii, surowych kwadratowych okularach i pięknym głosie. Została skopiowana od Larisy Myasnikovej, żony scenografa Levona Khachatryana. Miała też krótkie włosy, niski wzrost i okulary, ale nie kwadratowe, ale okrągłe. Dyrektor Władimir Popow nalegał na zmianę ich kształtu.
A kot Matroskin mógłby być Taraskinem, gdyby Anatolij Taraskin, pracownik magazynu „Fitil”, nie zabronił Uspienskiemu używania jego nazwiska. Następnie bardzo tego żałował, ale, jak mówią, „pociąg już odjechał”.
1. Od bandytów do listonoszy... i odwrotnie
Jeśli oglądałeś kreskówki „Trzej z Prostokvashino” i „Przygody Wasyi Kurolesowa”, prawdopodobnie zauważyłeś, jak podobny jest listonosz Pechkin i bandyta Kurochkin. Podobieństwo zwiększa fakt, że głos tym dwóm postaciom podkładał ten sam aktor – Borys Nowikow.
Być może przebiegły i szkodliwy, ale życzliwy listonosz ma złego brata, doświadczonego recydywistę, przed którym Peczkin uciekł do odległej wioski? Kto wie…
Dodaj komentarz