Dla wielu sportowców przynajmniej raz w życiu zostanie mistrzem olimpijskim. Ale niektórym szczęśliwcom udaje się zdobyć złote, srebrne i brązowe medale nie raz, nie dwa, ale dziesięć lub więcej razy.
Przedstawiamy Państwu listę najbardziej utytułowanych mistrzów olimpijskich w historii sportu.
10. Birgit Fischer, Niemcy
Suma medali - 12.
Spośród nich 8 jest złotych, 4 srebrnych i 0 brązowych.
Oto zdjęcie jedynej kobiety, której udało się zdobyć co najmniej dwa medale na pięciu igrzyskach olimpijskich.
Fischer miała 42 lata, kiedy zdobyła złoto na 500 m quadem i srebro na 500 m parami, co czyni ją najstarszą mistrzynią olimpijską startującą w kajakarstwie i kajakarstwie.
Zabawne, że Fischer jest jednocześnie najmłodszą mistrzynią, ponieważ swoje pierwsze złoto zdobyła w 1980 roku, mając 18 lat.
9. Paavo Nurmi, Finlandia
Suma medali - 12.
Spośród nich 9 to złote, 3 to srebrne, a 0 to brązowe.
Biegacz ten należał do grupy sportowców z Finlandii, których nazywano „latającymi Finami”. Szybko zyskał światową sławę, rozpoczynając karierę na Igrzyskach Olimpijskich w Antwerpii w 1920 roku. Jego płynny i mechaniczny krok na początku podróży ustąpił miejsca wściekłemu szarpnięciu, gdy do mety pozostało zaledwie kilka metrów.
Nurmi ustanowiła 22 oficjalne rekordy świata na dystansach od 1500 metrów do 20 kilometrów. Uważany jest za najwybitniejszego lekkoatletę wszechczasów.
8. Ole Einar Bjoerndalen, Norwegia
Suma medali - 13.
Spośród nich 8 jest złotych, 4 srebrnych i 1 brązowego.
Na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2012 Björndalen nie pozostawił swoim przeciwnikom ani jednej szansy, odnosząc 4 zwycięstwa z 4 możliwych. Jako pierwszy na świecie został absolutnym mistrzem olimpijskim w biathlonie.
Jednak Björndalen otrzymał swój osobisty złoty medal zaledwie 12 lat po swojej najlepszej godzinie w Salt Lake City. Miało to miejsce w Soczi w 2014 roku. Wtedy duma Norwegów zdołała wyprzedzić najbliższego rywala o nieco ponad sekundę, mimo jednego błędu na starcie. W tym samym roku Björndalen został najstarszym zwycięzcą indywidualnego wyścigu biathlonowego w historii igrzysk olimpijskich.
Niedawno, w 2018 roku, norweski sportowiec ogłosił koniec swojej kariery sportowej.
7. Takashi Ono, Japonia
Suma medali - 13.
Spośród nich 5 jest złotych, 4 srebrnych i 4 brązowych.
Ta japońska gimnastyczka jest jedną z trzech olimpijek, którym udało się zdobyć co najmniej 4 medale każdej wartości. Ponadto został pierwszym mistrzem olimpijskim z Japonii w gimnastyce artystycznej.
Podczas ceremonii otwarcia Igrzysk Olimpijskich w Tokio w 1964 roku Takashi Ono dostąpił zaszczytu odmówienia przysięgi olimpijskiej w imieniu wszystkich sportowców. Na tych samych igrzyskach olimpijskich zdobył swój ostatni piąty złoty medal.
6. Edoardo Mangiarotti, Włochy
Suma medali - 13.
Spośród nich 6 jest złotych, 5 srebrnych i 2 brązowych.
Jeśli chodzi o szermierkę, nikt nie dorównuje włoskiemu mistrzowi Edoardo Mangiarottiemu, który udowodnił, że jest najskuteczniejszym zwycięzcą igrzysk olimpijskich i mistrzostw świata.
Talent szermierczy dosłownie płynie w żyłach rodziny Mangiarotti. Ojciec Edoardo był 17-krotnym mistrzem Włoch w szpadzie. Doradził synowi, aby stał się leworęczny (choć z natury był praworęczny), aby zyskać przewagę w sporcie. Styl szermierki Edoardo był niewygodny dla jego przeciwników.
Mangiarotti zaczął brać lekcje szermierki w wieku 8 lat. Trenował u boku swojego brata Dario, który jest również utalentowanym szermierzem. Edoardo zdobył swój pierwszy złoty medal w wieku 17 lat.
5. Borys Szachlin, ZSRR
Suma medali - 13.
Spośród nich 7 jest złotych, 4 srebrnych i 2 brązowych.
W pierwszej piątce olimpijczyków, którzy zdobyli największą liczbę medali, znalazły się dwie gimnastyczki i jedna gimnastyczka z ZSRR. Shahlin jest pierwszym z tej trójki.
Będąc sierotą, bez patronatu z góry, udało mu się dotrzeć do sportowego Olimpu, w dużej mierze dzięki wsparciu swojego pierwszego trenera V.A. Porfiryeva, który nauczył chłopca walczyć do końca.
Za jego spokojny i pewny siebie sposób bycia podczas zawodów sportowych zagraniczni dziennikarze nazwali Szachlina „rosyjskim niedźwiedziem”.
4. Marit Bjorgen, Norwegia
Suma medali - 15.
Spośród nich 8 jest złotych, 4 srebrnych i 3 brązowych.
Chociaż radziecka gimnastyczka Larisa Latynina ma więcej medali olimpijskich niż Bjorgen, norweska narciarka jest najbardziej utytułowaną sportsmenką Zimowych Igrzysk Olimpijskich. Uważana jest za najsilniejszą narciarkę we współczesnej historii.
Jednak nazwisko Marit Bjørgen jest również kojarzone z głośnymi skandalami. W 2009 roku otrzymała zgodę FIS na stosowanie leków na astmę zawierających substancje dopingujące, m.in. formoterol. To nie podobało się wielu innym sportowcom. Na przykład polska narciarka Justyna Kowalczyk powiedziała, że bez pomocy leków Bjørgen nie byłaby w stanie osiągnąć swoich obecnych oszałamiających wyników.
3. Nikołaj Andrianow, ZSRR
Suma medali - 15.
Spośród nich 7 jest złotych, 5 srebrnych i 3 brązowych.
Ogromną rolę w błyskotliwej karierze Adrianowa odegrał jego pierwszy trener, Nikołaj Tołkaczow. Namawiał chłopca, aby nie rezygnował z gimnastyki, a nawet pomagał mu w odrabianiu zadań domowych i uczęszczał na zebrania rodziców z nauczycielami. Wysiłki Tołkaczowa sowicie się opłaciły. Jego uczeń został wielokrotnym mistrzem świata, ZSRR i Europy.
Do 2008 roku ten radziecki sportowiec był absolutnym rekordzistą pod względem liczby medali olimpijskich, dopóki Amerykanin Michael Phelps nie otrzymał swojego 16. medalu.
2. Larisa Latynina, ZSRR
Suma medali - 18.
Spośród nich 9 jest złotych, 5 srebrnych i 4 brązowych.
Ten wielokrotny mistrz olimpijski pomógł ugruntować pozycję Związku Radzieckiego jako dominującej siły w gimnastyce.
Choć Michael Phelps pobił ją pod względem łącznej liczby medali, rekord Latyniny pod względem największej liczby medali zdobytych w konkurencjach indywidualnych (14) pozostaje niezrównany.
Latynina była tak oddana temu sportowi, że w czwartym miesiącu ciąży wzięła udział w Mistrzostwach Świata w Moskwie w 1958 roku. Jej występy łączyły wdzięk i spektakl tańca ze stabilnością i umiejętnościami doświadczonego sportowca.
W 1966 roku Latynina został trenerem narodowej drużyny gimnastyki artystycznej ZSRR. Jej drużyna trzykrotnie zdobyła złoto podczas Igrzysk Olimpijskich w 1968, 1972 i 1976 roku.
1. Michaela Phelpsa, USA
Suma medali - 28.
Spośród nich 23 są złote, 3 srebrne i 2 brązowe.
Zdecydowanym zwycięzcą rankingu najbardziej utytułowanych mistrzów olimpijskich jest amerykański pływak Michael Phelps. Może poszczycić się zarówno największą liczbą złotych medali olimpijskich, jak i największą liczbą medali w sumie. Nazywano go „największym olimpijczykiem wszechczasów”.
„The Baltimore Bullet” (to jeden z pseudonimów Phelpsa) został jedynym 23-krotnym mistrzem olimpijskim w historii sportu. Szansę na pobicie tego osiągnięcia mają jednak inni olimpijczycy, gdyż po Igrzyskach Olimpijskich w Rio w 2016 roku Phelps ogłosił, że ostatecznie odchodzi ze sportu.
Dlaczego jest taki dobry?
Atutami Michaela Phelpsa są jego wzrost, waga oraz długość rąk i nóg. Długi tułów i krótkie nogi zmniejszają opór ruchu ciała w wodzie i pozwalają mu jak najszybciej płynąć do przodu. Nosi jednak buty w rozmiarze 47.
Phelps ma rozpiętość ramion 203 cm i wzrost 193 cm, a będąc jeszcze uczniem, potrafił za jednym zamachem przytulić pięciu kolegów z klasy. Zauważywszy tę przydatną dla pływaka cechę, trener Bob Bowman zaprosił młodego mężczyznę do sekcji pływackiej.
Jeśli zwykli ludzie mają wodę 80%, to Phelps ma wodę 90%. Dostał się nawet do Księgi Rekordów Guinnessa jako sportowiec, który może wypić więcej płynów, niż sam waży – 91 litrów.
A jego serce jest w stanie przepompować około 30 litrów krwi na minutę. Dzięki temu najbardziej utytułowany sportowiec w historii szybko doszedł do siebie po intensywnych pływaniach.
Dodaj komentarz