Jak to mówią, nigdy nie odmawiaj więzienia ani pieniędzy, a ludzie trafiają do tego zakładu karnego głównie przez wyrok państwa za popełnione przestępstwo. Już w starożytnym Rzymie istniały więzienia, w których przetrzymywano przestępców, dłużników i więźniów. A za cesarza Serwiusza Tulliusza trzymano w nich chrześcijan. Spróbujmy spojrzeć na miejsca pozbawienia wolności od środka i wyobraźmy sobie najstraszniejsze więzienia, w których przetrzymywani są najniebezpieczniejsi przestępcy.
1. Władimir Centralny (Rosja)
Więzienie przeznaczone jest dla szczególnie niebezpiecznych przestępców. Władimir Centralny znajduje się w mieście Włodzimierz, położonym niedaleko Moskwy. Rosyjskie więzienie ma bardzo długą historię, ponieważ zostało zbudowane w 1783 roku. Początkowo był to zwykły drewniany dom, w którym więziono awanturników i złodziei, ale później budynek przekształcono w duży kamienny kompleks o podwyższonym bezpieczeństwie i trudniejszych warunkach. W 1906 roku drewniane więzienie otrzymało nazwę „Włodzimierz Centralny”, do którego przywożono rewolucjonistów i innych ludzi chcących obalić cara Rosji. W 1921 r. Włodzimierz Centralny przekształcono w specjalny areszt dla eserowców, mienszewików, anarchistów, syjonistów i wewnętrznej opozycji partyjnej.
Podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej w Centrali więziono jeńców, szpiegów i kolaborantów, a w latach 60. i 70. więziono sowieckich dysydentów, a także amerykańskiego agenta i szpiega CIA Gary’ego Francisa Powersa. W tej chwili w Centrali przebywa około tysiąca skazanych, z których większość ma wyroki dożywocia. Do takich więźniów zaliczają się maniacy, złodzieje, mordercy, gwałciciele i pedofile z więcej niż jedną przeszłością kryminalną.
Więzienie Centralne Władimir słynie z okrutnego traktowania więźniów: przestępcy są bici na śmierć, wyrzucani z cel, a więźniowie zmuszani są do bicia się nawzajem. Budynek Centralny jest przepełniony dużą liczbą skazanych, dlatego też występuje duży niedobór żywności, odzieży i cel do odbywania kary. W pomieszczeniu więziennym panują niehigieniczne warunki, przez co występuje duża liczba chorób zakaźnych i infekcji, na które cierpią więźniowie. Tysiąc przestępców w murach tego bolesnego miejsca w Rosji wciąż cierpi i błaga o wolność.
2. Więzienie Butyrska (Rosja)
Największe więzienie i areszt śledczy w Moskwie. Butyrka znajduje się w Twerskim Centralnym Okręgu Administracyjnym przy ulicy Nowosłobodskiej. Więzienie Butyrka jest jednym z najstraszniejszych w Rosji. Butyrka, podobnie jak Włodzimierz Centralny, została zbudowana w XIX wieku, a dokładniej w 1775 roku. Pierwszym więźniem Butyrskiego był nie kto inny jak Emelyan Pugaczow, który przebywał zamknięty w piwnicy więzienia i czekał na egzekucję. W październiku 1917 r. w Butyrkach osadzono osoby nielubiane przez władze oraz wrogów rewolucji lutowej i październikowej.
Mężowie stanu przedrewolucyjnego rządu, pisarze, pisarze, księża i po prostu naukowcy, którzy działali wbrew nowemu rządowi Rosji, zostali zesłani do więzienia na Butyrka. W latach 1937-1938 w Butyrce przebywało ponad 22 tysiące więźniów, spośród których rozstrzelano na rozkaz niecały tysiąc osób. Podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej więźniowie mieli szczególnie ciężko, ponieważ pomieszczenie więzienne zostało częściowo zamienione na warsztat, w którym więźniowie musieli dzień i noc wyrabiać naboje i broń dla armii Związku Radzieckiego.
W 1971 roku w Butyrce utworzono muzeum, które nie każdy zwiedzający może odwiedzić. Przy wejściu do muzeum więziennego ochrona zabiera aparaty i inne urządzenia fotograficzne, które są zabronione na terenie muzeum. Butyrka znana jest z tego, że oprócz okrucieństwa, agresji i nadmiernej przemocy między sąsiadami i strażnikami panują straszliwe warunki niehigieniczne, co pociąga za sobą różne epidemie. W Butyrce skazani cierpią na AIDS, gruźlicę i choroby zakaźne. Biorąc pod uwagę wszystkie okropne warunki panujące wśród więźniów Butyrki, część skazanych uciekła i została złapana 2-3 lata później.
3.Delfin czarny (Rosja)
Więzienie o szczególnie rygorystycznym reżimie dla przestępców skazanych na dożywocie za straszne i nieludzkie zbrodnie. Czarny delfin to jedno z najstraszniejszych miejsc w Rosji. Czarny delfin znajduje się w regionie Orenburg w mieście Sol-Iletsk. Czarny Delfin to nieoficjalna nazwa zakładu, która pojawiła się dzięki małej fontannie w kształcie czarnego delfina, oficjalna nazwa to „FKU IK-6 UFSIN”. Czarny Delfin nie ma zbyt dużej historii, wiadomo jedynie, że wcześniej był to szpital dla przestępców, który po 2000 roku stał się kolonią o zaostrzonym rygorze dla dożywotnich.
Czarny Delfin to prawdopodobnie najstraszniejsze i najsurowsze więzienie w Rosji, w którym przetrzymywani są seryjni mordercy, pedofile, nekrofile, sadyści, maniacy i kanibale. Większość więźniów to tak brutalni psychopaci, że kilkukrotnie popełnili morderstwa na współwięźniach. Niektórzy skazani wcale nie żałują za swoje straszne zbrodnie i mają nadzieję, że pewnego dnia zostaną ponownie wypuszczeni na wolność w dużym społeczeństwie. W Czarnym Delfinie panuje ścisła izolacja, dlatego przestępcy nie mają kontaktu z innymi skazanymi. W celach przebywa 2-3 więźniów, szczególnie niebezpieczni skazańcy i kanibale umieszczani są w celach jednoosobowych. W budynkach panuje totalna kontrola, gdzie kamery są rozmieszczone wszędzie i są włączone całą dobę, pracując bez przerwy.
Kamery muszą widzieć, co dzieje się w celach nawet w nocy; światła nigdy nie są wyłączane, dlatego przestępcy śpią przy włączonym świetle. Więźniowie Czarnego Delfina nie mogą samodzielnie poruszać się po więzieniach, w tym celu strażnicy pochylają ich twarzą w dół, tak aby nie widzieli i nie pamiętali więziennej drogi. Cele są tak skonstruowane, że więzień przebywa w dodatkowej klatce, oddzielającej przestępców od drzwi i okien. Bywały momenty w sali więziennej, gdy po przybyciu do kolonii zaczęto stawiać na skazanych psy służbowe, które rozdzierały im ubranie i część skóry. W całej historii swojego istnienia w Czarnym Delfinie nigdy nie było żadnych ucieczek, gdyż więzienie jest bardzo ściśle strzeżone i żaden więzień nie wie, jak wyglądają więzienne korytarze.
4. Carandiro (Brazylia)
Więzienie Karandiru zostało zamknięte w 2002 roku, ale zanim istniało, działy się tam straszne horrory. Więzienie Carandiru było najbardziej brutalnym więzieniem w Ameryce Południowej, w którym panowały nieludzkie warunki przetrwania.Więzienie znajdowało się w odległym miejscu od brazylijskiego miasta Sao Paulo. Karandiru było więzieniem tak biednym, że więźniowie spali na podłodze z powodu braku miejsca. W jednej celi mieszkało 10-15 skazanych i praktycznie się nie myło, dlatego po całym więzieniu szerzyły się infekcje, choroby, gruźlica, grzybica i wirus HIV. Z powodu złej kanalizacji bardzo często w celach nie działały toalety, a w celach nie było wody, przez co w celach panował okropny zapach.
W więzieniu praktycznie nie było medycyny, brakowało wszelkich leków i lekarstw, wszelkie operacje wykonywano bez znieczulenia. Lekarzy w Karandiru było bardzo niewielu, nie wszyscy zgodzili się leczyć chorych więźniów, gdyż większość lekarzy odmawiała ze względu na ich podejście do skazanych, a nie do ludzi. Oprócz surowych, niehigienicznych warunków i złego leczenia, w Karandiru przebywali surowi strażnicy więzienni, którzy poddawali więźniów bolesnym torturom, bijąc ich pałkami, a także dusząc.
Warunki panujące w więzieniu są na tyle trudne, że w 1992 roku więźniowie zorganizowali zamieszki, podczas których strażnicy więzienni zalali cele wodą. Pewnego dnia w Carandiru doszło do kolejnych zamieszek więziennych, w wyniku których strażnicy więzienni pobili na śmierć ponad 100 więźniów. Wydarzenie to zszokowało wszystkich więźniów Carandiru i ogółu mieszkańców Brazylii.
5. La Santé (Francja)
Więzienie La Santé to jedno z najbardziej brutalnych więzień w Europie Zachodniej, zlokalizowane w Paryżu. Nazwa więzienia oznacza po francusku „zdrowie”, choć tak naprawdę stan zdrowia więźniów w La Santa strasznie się pogarsza.
Więzienie La Santé zostało założone w 1867 roku jako miejsce ciężkiej pracy dla aresztowanych przestępców. W tamtych latach w więzieniu niewolników rozstrzeliwano publicznie na dziedzińcu przez powieszenie i ścięcie na gilotynie. Więźniowie polityczni, a także Francuzi o poglądach komunistycznych również odsiadywali wyrok w więzieniu. Podczas drugiej wojny światowej w La Santa więziono jeńców i dezerterów, a także Francuzów, którzy stawiali opór kolaboracyjnemu rządowi Vichy.
Więzienie Sante słynie z tego, że kwitł tam powszechny homoseksualizm i znęcanie się nad słabszymi współwięźniami, a także barbarzyński stosunek strażników do więźniów. Więzienie jest tak brudne, że żyje w nim mnóstwo owadów, niebezpiecznych pasożytów i szczurów, dlatego więźniowie chowają swoje rzeczy osobiste w dogodnych miejscach i nigdy nie zostawiają niczego na podłodze.
Skazani myli się częściami nie częściej niż raz w tygodniu, dlatego połowa przestępców miała wszy i inne choroby organizmu. Jedzenie było obrzydliwe, zepsute i kiepskiej jakości, dlatego wielu więźniów umierało z głodu, a także zostało zatrutych. La Santé to więzienie, w którym samobójstwa są bardzo częste, tylko w 1999 r. w zakładzie karnym doszło do 120 samobójstw, a także w 2001 r. odnotowano 130 przypadków samobójstw skazanych z powodu dożywocia w zgniłych ścianach piekła.
Niewolnicy szukali wszelkich sposobów na rozliczenie się ze swoim życiem, takich jak: wieszanie, połykanie widelców, łyżek, ale najczęstszym sposobem było zjedzenie trutki na szczury. Więzienie La Sante przechodzi obecnie gruntowny remont, który zakończy się w 2020 roku.
6. Alcatraz (USA)
Więzienie Alcatraz to jedno z najsłynniejszych więzień na świecie, o tym strasznym miejscu krąży wiele legend i opowieści. Osobliwością tego więzienia jest to, że znajduje się ono na kalifornijskiej wyspie w Zatoce San Francisco, w takim więzieniu praktycznie nie można było zorganizować ucieczki.Najstraszniejsze więzienie w Ameryce sięga 1850 roku, kiedy wojska amerykańskie wylądowały na wyspę i zbudował na niej bazę wojskową w celu ochrony przed atakami wroga.
Później, 11 lat później, w 1861 roku, amerykańscy żołnierze z bazy wojskowej utworzyli więzienie dla jeńców wojennych, gdzie później przetrzymywali jeńców hiszpańskich podczas wojny hiszpańsko-amerykańskiej. Po 1930 roku więzienie wojskowe Alcatraz, ze względu na wysoki poziom bandytyzmu i przestępczości, stało się więzieniem federalnym. Więzienie zwiększyło liczbę celów, zainstalowało nowe mocne kraty i gaz łzawiący oraz wzmocniło ogólne bezpieczeństwo.
W Alcatraz przebywali najniebezpieczniejsi przestępcy tamtych czasów, gangsterzy, bandyci, członkowie mafii i rabusie, wśród których był najsłynniejszy wróg USA numer 1 – Al Capone. W więzieniu nie było żadnych chorób, infekcji ani niehigienicznych warunków, ale Alcatraz przerażał przestępców, ponieważ każdy więzień przebywał w osobnej celi, która była całkowicie odizolowana od dźwięków.
Skazani nie mieli w ogóle możliwości kontaktu z innymi współwięźniami, w wyniku czego wszyscy więźniowie byli zupełnie sami. Więźniowie zakłócający ciszę byli brutalnie karani poprzez zbiorowe bicie przez strażników i tortury psychiczne.
Ucieczka z więzienia Alcatraz była niemożliwa, jednak w 1962 roku, pomimo zaostrzonej ochrony, trzech skazanych przestępców uciekło z cel i odpłynęło łodziami z wyspy Alcatraz, dalsze losy przestępców nie były znane. W 1963 roku więzienie Alcatraz zostało zamknięte ze względu na wysokie koszty pieniężne utrzymania więźniów na wyspie. W tej chwili więzienie jest muzeum publicznym, a także narodowym terenem rekreacyjnym, aktywnie odwiedzanym przez turystów z całego świata.
7. Diyarbakir (Turcja)
Więzienie znajduje się w małym mieście Diyarbakir, które znajduje się w południowo-wschodniej części Turcji. Więzienie zostało zbudowane w 1980 roku i od tego czasu zaczęło zaszczepiać strach i terror wśród tureckich przestępców. Początkowo więzienie miało pomieścić Kurdów, którzy stanowili grupę etniczną w Turcji podczas powstania kurdyjskiego. Diyarkabir znany jest z tego, że oprócz dorosłych przestępców na dożywocie skazane są nieletni i małe dzieci.
Warunki życia w więzieniu są obrzydliwe i takie same dla wszystkich, niezależnie od wieku. W więzieniu Diyarbakir praktycznie nie ma lekarstw i nikt nie leczy chorych niewolników z powodu różnych infekcji i infekcji. Przestępcy, zwłaszcza dzieci, są brutalnie bici, karani i poddawani torturom fizycznym i psychicznym. Skazanym wyrywano włosy, łamano kości i gwałcono. Niektórzy więźniowie byli karani zmuszaniem do chodzenia nago po terenie więzienia.
W więzieniu więźniowie są karani egzekucją za wywołanie zamieszek lub zorganizowanie masowego protestu przeciwko więzieniu. I tak w 1996 roku w więzieniu zaplanowano masową bójkę i zamieszki, w wyniku których zginęło 10 osób, 25 zostało rannych, a 10 osób zostało ukaranych. Po tym incydencie warunki w więzieniach uległy zaostrzeniu, wzmocniono straż więzienną i zaostrzono nadzór.
W więzieniu cele są bardzo małe i bardzo przepełnione, nie ma wolnych miejsc, nie ma dodatkowej odzieży i nie starcza żywności dla wszystkich. Z powodu złej kanalizacji więźniowie rzadko się myją, co powoduje wszy i inne bakterie. Diyarkabir to z pewnością jedno z najstraszniejszych i najstraszniejszych więzień w Turcji i na świecie.
8. Guitarama (Rwanda)
Więzienie Gitarama uważane jest za jedno z najbiedniejszych na świecie. Więzienie znajduje się w mieście Gitarama, które jest drugim pod względem liczby ludności miastem w Afrykańskiej Republice Rwandy. Więzienie nie jest duże i jest przeznaczone dla około 500 skazanych, ale tak naprawdę w celach przebywa ponad 7 tysięcy czarnych więźniów.
W więzieniu Guitarama jest tak mało miejsca, że więźniowie czasami nie mają gdzie usiąść, położyć się i muszą spać w pozycji stojącej. Niektórzy więźniowie są stale zmuszani do stania, co powoduje, że większość z nich odczuwa straszny ból nóg. W więzieniu panują obrzydliwe, niehigieniczne warunki, toalety nie działają prawidłowo, wszystkie ludzkie odchody rozkładają się pod wpływem strasznego upału i rozprzestrzeniają się po całym więzieniu obrzydliwym smrodem.
Więzienie jest przepełnione brudem, śmieciami, odchodami, owadami, szczurami i innymi szkodnikami żyjącymi w więźniach. Z powodu biedy w więzieniu jest mało jedzenia i panuje głód, dlatego niewolnicy bardzo często zjadają swoich współwięźniów, a także z powodu biedy w więzieniu nie ma lekarstw, lekarstw, lekarstw i wykwalifikowanych lekarzy. Większość więźniów cierpi na wirusy, epidemie, gangrenę, infekcje, przez co wielu umiera. Czasami zwłoki niewolników leżą na podłodze w celach i gniją tygodniami, po czym zostają zauważone przez strażników i zakopane poza więzieniem.
Stosunek skazanych do współwięźniów jest nienawistny, w celach nieustannie dochodzi do bójek i pobić, więźniowie są gotowi się wzajemnie pozabijać w zamian za jedzenie i miejsce do spania. W przypadku masowej bójki strażnicy dotkliwie biją wszystkich przestępców bez żadnego pojedynku i wyjaśnień. Z powodu nieznośnych warunków życia czarnoskórzy więźniowie wieszają się, duszą, namawiają innych do samobójstwa i szukają innych sposobów na pozbycie się straszliwych cierpień więzienia.
W budynku więzienia jest tak gorąco, że gdyby znalazł się tam biały człowiek, codziennie modliłby się o swoją wolność i byłby głównym kandydatem do popełnienia samobójstwa.
9. Zatoka Guantanamo (Kuba)
Więzienie Guantanamo Bay jest bardzo znane i krąży na jego temat wiele plotek, legend i innych mitów. Więzienie Guantanamo Bay jest otwarte od 2002 roku i znajduje się na terenie amerykańskiej bazy marynarki wojennej w Guantanamo Bay, niedaleko tego samego miasta. Więzienie przeznaczone jest nie tylko dla więźniów, ale także dla osób oskarżonych przez władze USA o terroryzm i współpracę z Al-Kaidą oraz terrorystami z Afganistanu.
Ludzie byli więzieni w Guantanamo bez żadnego procesu i śledztwa, bez żadnych wyjaśnień. Więzienie Guantanamo Bay znane jest z tortur i przesłuchań, co narusza wszelkie prawa człowieka. Oskarżeni są torturowani przez utonięcie, narażenie na głośną muzykę, pozbawienie snu i uduszenie. Oskarżonych umieszczano w oddzielnych pokojach, gdzie zmuszano ich do słuchania z zamkniętymi oczami oszałamiającej muzyki, co doprowadzało ich do szaleństwa.
Oskarżeni są praktycznie stale związani, dlatego nie mogą udać się do toalety i udać się do toalety pod sobą. Więźniowie Guantanamo Bay nie przebywają w celach, ale w małych klatkach, nad którymi stoi grupa strażników. Niewolnicy w klatkach otrzymują suchą karmę w workach próżniowych, które wyglądają jak papier i tektura. W celach oskarżeni śpią przy zapalonym świetle przez trzy godziny, po czym są umieszczani w innych celach. Podczas snu każdego oskarżonego siłą wyciąga się z łóżka i zabiera na przesłuchanie. Każdy oskarżony poza celą nosi na głowie czarną torbę, tak aby oskarżony nie mógł widzieć niczego ani nikogo.
Ponieważ cele znajdują się w piwnicy, skazani zmuszeni są do ciągłego wysiłku fizycznego, aby nie zamarznąć. Za naruszenie jakiegokolwiek porządku skazańców rozbierano i umieszczano w zimnych celach karnych, gdzie odmrażano im kończyny i genitalia. Oskarżeni bardzo często byli karani publicznie na oczach innych niewolników, karmiono ich jedzeniem przez rurkę przez nos, wstrzykiwano im wstrząsy elektryczne i zmuszano do stania na jednej nodze przez kilka godzin.
Więzienie w Zatoce Guantanamo to z pewnością piekielne miejsce, ale najgorsze jest to, że wszelkie metody tortur i przesłuchań w murach tego więzienia są zatwierdzane przez rząd USA i uważane za legalne. W 2009 roku prezydent USA Barack Obama podpisał rozkaz rozwiązania więzienia, jednak decyzja prezydenta nie została wykonana, a więzienie w Zatoce Guantanamo nadal istnieje.
10. Yodeok (Korea Północna)
Korea Północna jest ze swej natury najbardziej sztywnym państwem na świecie, a więzienia w tym kraju są równie surowe jak reżim polityczny Kim Dzong-una. Na terytorium Korei Północnej znajduje się 6 więzień, o których informacje są ukryte, ponieważ Korea Północna jest państwem izolowanym od wszystkich. Ale o jednym z 6 takich więzień znana jest również nazwa tego więzienia - Yodok.
Więzienie Yodeok było pierwotnie miejscem, do którego zesłano przeciwników i osoby niezadowolone z reżimu w Korei Północnej. W 1959 roku rząd Kim Il Sunga nakazał budowę w tym miejscu obozu koncentracyjnego dla więźniów politycznych.
Nie wiadomo dokładnie, ilu skazanych przebywa w Yodok, ale przybliżona liczba to 45 tysięcy osób.
Yodok to najbardziej zamknięte więzienie na świecie, o którym nie ma wiarygodnych informacji, ale istnieją zeznania byłych więźniów. Oskarżeni są wysyłani do Yodok w drodze grupowego i brutalnego aresztowania bez procesu i śledztwa. Większość ludzi jest więziona w Yodok nie dlatego, że popełnili jakieś przestępstwo, ale dlatego, że kiedyś dopuścili się tego ich dalsi krewni.
W Korei Północnej obowiązuje zasada odpowiedzialności zbiorowej: jeśli jedna osoba zostanie osadzona w więzieniu, wówczas cała jej rodzina, wszyscy krewni i wszyscy bliscy przyjaciele zostaną wtrąceni do więzienia wraz z nim, a część z nich po prostu zostanie zastrzelona. Ludzie trafiali do więzienia Yodok z różnych powodów: jeśli odkryto, że Koreańczyk z Północy miał Biblię, był więziony; jeśli taka osoba przekroczyła granicę, był więziony; jeśli taka osoba powiedziała coś o reżimie politycznym Korei Północnej , był więziony.
W więzieniu praktycznie nie ma jedzenia, codziennie karmi się tylko kukurydzą, dlatego więźniowie głodują i jedzą trawę i liście, szczury i mrówki. Niewolnicy stale pracują w kopalniach, gdzie w wyniku wypadków ulegają okaleczeniom i psują zdrowie. Wszyscy więźniowie powyżej 6 roku życia muszą pracować, niezależnie od tego, czy są to osoby niepełnosprawne fizycznie czy też pozbawione kończyn. W więzieniu karano każdy ruch, nawet drobną kradzież żywności, karą było podwyższenie kary do dożywocia, a także kara śmierci przez rozstrzelanie lub powieszenie.
Więźniowie są łatwo zabijani, gwałceni, cięci, maltretowani, a co najgorsze, przeprowadza się na nich eksperymenty chemiczne i biologiczne. Najsłynniejszą torturą w więzieniu Yodok było umieszczenie niewolnika w bardzo małym pomieszczeniu, w którym znajdował się w pozycji embrionalnej i nie mógł się poruszać ani oddychać.
Na terenie więzienia nie ma lekarstw, narkotyków, lekarstw ani pigułek, w więzieniu nie ma lekarzy, jeśli więzień zachoruje na coś, po prostu umiera. Ze względu na niski standard życia w Korei Północnej wszystkie więzienia na jej terytorium należą do najbiedniejszych na świecie. Najgorsze jest to, że żadne państwo ani żadna organizacja międzynarodowa nie ma wpływu na wydarzenia w więzieniu Yodok, gdyż Korea Północna nie współpracuje z innymi krajami i nie jest członkiem organizacji międzynarodowych. Yodok jest bez wątpienia najstraszniejszym i najstraszniejszym więzieniem ze względu na swoją tajemnicę i niejasność, która z pewnością kryje w sobie przerażające rzeczy w stosunku do skazanych na zawsze.
11. Więzienie San Quentin (USA)
Najstarsze więzienie w Ameryce, w którym więźniowie żyją w nieludzkich warunkach. Dużą część więźniów stanowią przestępcy skazani na karę śmierci. Wcześniej wyrok wykonywano w komorze gazowej, obecnie więźniów zabija się śmiercionośnym zastrzykiem.
Wszędzie panuje straszny brud i niehigieniczne warunki. W 2005 roku komisja przeprowadzająca kontrolę w tym więzieniu przyznała, że warunki osadzenia nie odpowiadają ogólnie przyjętym standardom, ale od tego czasu praktycznie nic się nie zmieniło.
Często dochodzi tu do zamieszek na tle nietolerancji rasowej. I wówczas najbrutalniejsi przestępcy Stanów Zjednoczonych, zebrani pod jednym dachem, dokonują prawdziwego rozlewu krwi, który czasami bezpieka i policja udaje się z wielkim trudem załagodzić. Nie ma w Ameryce bardziej okropnego więzienia, w którym mógłby trafić nieletni przestępca – „sprawca przestępstwa po raz pierwszy”.
12. Więzienie Bang Kwang (Tajlandia)
To okropne więzienie zasłynęło dzięki filmowi „Bangkok Hilton”, w którym zagrała Nicole Kidman. Panuje tu niezwykle rygorystyczny i okrutny reżim przetrzymywania, dlatego sami Tajowie nazywają więzienie „Wielkim Tygrysem”, gdyż miejsce to miażdży i przeżuwa ludzi z bezlitosnością leśnego drapieżnika. Obejmuje to przestępców, których kary więzienia wahają się od 25 lat do dożywocia. Przebywają tu także więźniowie skazani na śmierć.
W celach o wymiarach 6 x 4 metry przebywa 20-25 osób, które zamykane są w tych klatkach po 14 godzin na dobę. Jeden posiłek dziennie to miska cienkiej zupy jarzynowej i trochę chleba, resztę jedzenia więźniowie muszą sobie kupić sami. Dookoła unosi się nieznośny smród odchodów, bo więźniowie załatwiają się w otwartych szambach.
O jakiejkolwiek pomocy medycznej nie ma co mówić: ciężko chorzy ludzie leżą w łóżkach bez szansy na lekarstwo i ostatecznie umierają w agonii. To jedno z najstraszniejszych więzień na świecie.
13. Wyspa – Więzienie Rikers (USA)
Więzienie Rikers słynie z częstych zamieszek, pobić, pchnięć nożem i surowego traktowania więźniów przez strażników.
To miejsce jest prawdziwą wylęgarnią agresji i przemocy. Na przykład w 2007 roku strażnik bez powodu brutalnie pobił więźnia Charlesa Afflicka. Obrażenia okazały się na tyle poważne, że ofiara musiała przejść kilka operacji mózgu, ale strażnik nie otrzymał żadnej kary poza naganą.
I taka bezkarność zamienia personel instytucji w prawdziwe zwierzęta. Wielu więźniów nie jest w stanie wytrzymać w tym miejscu nawet sześciu miesięcy, wieszając się na prześcieradłach z okien swoich cel. Rikers jest również znany z okrutnego traktowania przez lekarzy chorych psychicznie pacjentów; wielu z tych więźniów zamiast leczenia i rekonwalescencji otrzymuje bicie i poniżanie, w wyniku czego kończy swoje cierpienia popełniając samobójstwo.
14. Więzienie o zaostrzonym rygorze ADX Florence (Kolorado, USA)
Więzienie ADX Florence otworzyło swoje podwoje dla pierwszych więźniów w 1994 roku. Kompleks powstał po rosnącej liczbie przypadków ataków na strażników i personel amerykańskich więzień. Tak naprawdę przetrzymywani są tu „najgorsi z najgorszych”, większość przestępców popełniła morderstwa na innych więźniach i strażnikach więziennych, a wszystkie te „szumy” są niemal całkowicie odizolowane od personelu.
Więźniowie spędzają w swoich małych celach 23 godziny na dobę, z czego tylko jedną godzinę dziennie mogą ćwiczyć lub czytać książki w specjalnym pomieszczeniu. W więzieniu przebywa około 400 więźniów, ale stosowane tu środki bezpieczeństwa są po prostu bezprecedensowe. Prawie całe wyposażenie celi, łącznie z łóżkiem, krzesłem i stołem, wykonano z lanego betonu. Okna o wymiarach 1,2 x 1,2 metra są wykonane w taki sposób, że więzień widzi tylko część dachu i nieba i nie jest w stanie zorientować się, w której części więzienia się znajduje.
Kompleks wyposażony jest w ogromną liczbę czujników i czujników ruchu, a 1400 masywnych stalowych drzwi z pilotem uniemożliwi przestępcom ucieczkę na wolność. Mury więzienia otoczone są spiralnym płotem Bruno o wysokości 3,7 metra. Nawet najbardziej zatwardziali łajdacy nie mogą znieść tak nieludzkich warunków, 4 więźniom, mimo całkowitej kontroli, udało się popełnić samobójstwo. Odnotowano także setki przypadków strajków głodowych, które personel rozwiązuje w drastyczny sposób: po prostu na siłę karmią protestującego więźnia. To jedno z najstraszniejszych więzień na świecie zostało nazwane przez byłego naczelnika „czystszą wersją piekła na ziemi”.
15. Więzienie Tadmor (Syria)
Najstraszniejszym więzieniem na świecie jest więzienie Tadmor, okrucieństwa, które kiedyś tu miały miejsce, wywołują u normalnego człowieka obrzydzenie i gęsią skórkę.
Były więzień, któremu udało się uciec z tego piekła, określił to miejsce jako „królestwo śmierci i szaleństwa”. Krwiożercy strażnicy z nudów czasami ciągnęli na śmierć więźniów przywiązanych do samochodu po ziemi. Albo jak rzeźnicy siekali siekierami winnych przestępców, a stosunkowo nieszkodliwych polityków zagłodzili na śmierć.
W 1980 roku wydarzyła się tu najstraszniejsza tragedia w historii wszystkich światowych instytucji penitencjarnych. Po zamachu na prezydenta Hafeza al-Assada w Damaszku wysłał do więzienia helikoptery z komandosami. Po wylądowaniu w Tadmorze wojsko zaczęło metodycznie rozstrzeliwać więźniów w celach, po czym zginęło ponad 1000 osób. Więzienie zamknięto w 2001 r., ale w 2011 r. zaczęło ponownie funkcjonować, nadal ciesząc się reputacją „Królestwa Śmierci”.
16. Więzienie „Biały Łabędź” (Solikamsk, Rosja)
Więzienie Biały Łabędź działa od 1938 roku. W szczytowym okresie represji stalinowskich wysyłano tu więźniów politycznych, głównie księży.
W 1955 roku doszło do reorganizacji więzienia: zsyłano tu „zaprzeczaczy” z całego ZSRR – więźniów, którzy nie zgadzali się na warunki panujące w areszcie i nie podpisywali żadnych dokumentów. Surowe warunki przetrzymywania miały je złamać: więźniowie poruszali się (i nadal poruszają się) w pozycji zgiętej, z rękami uniesionymi za plecami.
Ze względu na surowy reżim średnia długość życia więźniów skazanych za szczególnie poważne przestępstwa i skazanych na dożywocie wynosi zwykle od trzech do siedmiu lat. Więźniowie Białego Łabędzia są wszędzie monitorowani przez kamery wideo; jeśli podejdą do okna, syrena włączy się. Po otwarciu wizjera w celi skazany musi stać twarzą do ściany z podniesionymi rękami, dłońmi skierowanymi na zewnątrz, przyciśniętymi do ściany. Do słynnych więźniów Białego Łabędzia należą złodziejka Wasyja Genialna (Wasilij Babushkin), która spędziła w obozach ponad 40 lat, oraz terrorysta Salman Raduev.
17. Więzienie „Krzyże” (Sankt Petersburg, Rosja)
Najsłynniejsze więzienie w północnej stolicy zostało zbudowane w latach 1884-1892. „Krzyże” swoją nazwę zawdzięczają klasycznemu układowi krzyżowemu z XIX wieku. Zespół budynków więziennych z drugiego brzegu Newy nie wygląda odstraszająco: niska zabudowa z czerwonej cegły, kościół, rura wznosząca się w niebo...
Niemniej jednak „Krzyże” to jedno z najbardziej tragicznych miejsc dla mieszkańców Petersburga. Więziono tu syna Anny Achmatowej, Lwa Gumilowa, poetę Nikołaja Zabolotskiego, aktora Gieorgija Żżenowa i przyszłego marszałka Konstantina Rokossowskiego. W „Krestach” zmarł także słynny pisarz Daniil Charms.
Jednak dziś panuje opinia, że biorąc pod uwagę wysoką władzę więzienną więźnia, jego pobyt w zimnym i ponurym więzieniu na pierwszy rzut oka może okazać się znacznie wygodniejszy niż w innych strefach. Według plotek jednemu z więźniów Kresty pozwolono trzymać w celi swoją ulubioną iguanę, a szefom poważnej przestępczości czasami udawało się organizować bankiety w murach kolonii.
18. „Obóz 22”, Hweren (Korea Północna)
Założony w 1965 roku obóz stał się jedynym miejscem w kraju, do którego zesłano jeńców wojennych i tych, którzy odważyli się krytykować władzę. Ich rodziny spędziły z nimi resztę życia w więzieniu. Według nieoficjalnych danych w Obozie 22 mogą przebywać trzy pokolenia dysydentów. Według jednego z byłych strażników około 30 procent więźniów ma różne wady fizyczne, a niektórym więźniom brakuje kończyn.
Do Obozu 22 wysyłane są także dzieci, z których większość z powodu niedożywienia nie dożywa 10. roku życia. Ciężka choroba w tym miejscu faktycznie staje się wyrokiem śmierci: pacjenci są poddawani kwarantannie i pozostawiani tam bez żadnej pomocy.
W Obozie 22 mają miejsce tortury i eksperymenty medyczne, po których nie wszyscy więźniowie tego strasznego więzienia przeżywają.
19. Więzienie La Sabaneta (Maracaibo, Wenezuela)
To więzienie uważane jest w Ameryce Południowej za piekło na ziemi. W kolonii jest około 25 tysięcy osób, przeznaczonych na 15 tysięcy miejsc, więc niektórzy muszą spać w hamakach. W La Sabaneta na jednego strażnika, który otrzymuje skromną pensję, przypada prawie 150 więźniów. W rezultacie więźniowie są w zasadzie pozostawieni samym sobie, co skutkuje ciągłą przemocą.
W 1994 r. wybuchł tam konflikt między dwoma rywalizującymi ze sobą gangami, w wyniku którego ponad 100 więźniów zostało spalonych żywcem i porąbanych maczetami.
W więzieniu nie ma opieki medycznej, dlatego w La Sabaneta co jakiś czas zdarzają się ogniska groźnych chorób. Sama cholera zabiła około 700 osób. Szanse na przeżycie do zwolnienia tych, którzy trafiają do tego więzienia, są minimalne.
20. Więzienie Florence (Kolorado, USA)
Więzienie dla najniebezpieczniejszych przestępców w Stanach Zjednoczonych, które otrzymało nieoficjalną nazwę „Góra Alcatraz”, działa od 1994 roku. Przetrzymywani są tu członkowie grupy Al-Kaida (zakazanej w Federacji Rosyjskiej), szefowie karteli narkotykowych i syndykatów przestępczych.
439 więźniów przebywa w celach przez 23 godziny, z czego tylko 60 minut dziennie można poświęcić na ćwiczenia lub zwykłe chodzenie. Nie mają ze sobą kontaktu, a ze strażnikami niewiele rozmawiają.
Cele więźniów o powierzchni 2,1 na 3,7 metra wyposażone są w stalowe drzwi i kraty. Okna o wymiarach 1,2 na 1,2 metra zaprojektowano tak, aby więźniowie nie mogli określić swojego położenia na terenie kompleksu więziennego: widzieli jedynie niebo i dach nad oknem, co zmniejsza ryzyko ucieczki. Istnieje wiele czujników ruchu i kamer. Przestrzeń pomiędzy drutem a ścianami jest kontrolowana za pomocą wiązek laserowych i czujników ciśnienia i jest strzeżona przez walczące psy.
Nie wszyscy więźniowie wytrzymują najsurowszą izolację: w więzieniu we Florencji zanotowano cztery przypadki samobójstw i znaczną liczbę prób samobójczych.
21. Więzienie Stanleya (Hongkong)
Zbudowane w 1937 r., jedno z sześciu najbezpieczniejszych miejsc w Hongkongu, pozostaje popularnym miejscem egzekucji. W 1990 roku rząd podjął decyzję o jego zamknięciu. W latach 1946–1966 powieszono około 122 przestępców. Ponadto więzienie stało się częścią obozu internowania, w którym podczas okupacji japońskiej zginęło 600 więźniów. Uchodźcy, którzy próbowali przekroczyć granicę, również trafili do więzienia. Liczba więźniów wynosi obecnie około trzech tysięcy, co znacznie przekracza dopuszczalny limit.
22. Zakład karny w Attyce (Nowy Jork)
Zbudowane w 1930 roku więzienie było więzieniem dla najniebezpieczniejszych przestępców na świecie. Jednak rozgłos zyskała po zamieszkach 9 września 1971 r. Około 2200 więźniów przejęło więzienie i wzięło trzydziestu trzech pracowników jako zakładników, domagając się lepszych warunków życia i praw politycznych. W wyniku czterodniowych negocjacji zginęło 39 osób, w tym dziesięciu ochroniarzy i pracowników.
23. Więzienie Montelupich (Polska)
Jedno z najgorszych nazistowskich więzień. Przez całą II wojnę światową Gestapo przetrzymywało więźniów politycznych, ofiary nalotów ulicznych, dezerterów oraz szpiegów brytyjskich i sowieckich. Według różnych szacunków w latach 1940-1944 odwiedziło je około pięćdziesięciu tysięcy osób. Jedną z głównych metod przesłuchań były brutalne średniowieczne tortury. Po wojnie stał się miejscem przesłuchań polskich żołnierzy Armii Krajowej.
24. Obóz 1391 (północny Izrael)
Jest to więzienie wojskowe dla szczególnie niebezpiecznych więźniów, położone godzinę drogi od Tel Awiwu. Do 2003 roku nie mieli pojęcia o jego istnieniu. Wiele danych pozostaje tajnych, chociaż izraelski Sąd Najwyższy nakazał ich ujawnienie.
25. Więzienie Kamiti o zaostrzonym rygorze (Nairobi, Kenia)
Położone na terenie o powierzchni 1200 akrów więzienie zasłynęło z niewiarygodnie nędznych warunków życia, a także z bicia więźniów na śmierć i przypadków sodomii. Niedożywienie, wrzody i cholera są tu postrzegane jako normalne.
26. Więzienie Black Beach (Malabo, Gwinea Równikowa)
Ośrodek ten zasłynął z brutalności strażników, problemów związanych z niedożywieniem, przeludnieniem, plagą szczurów i łamaniem praw człowieka. Więźniowie często umierają na choroby przewlekłe, a także uciekają. Jednak nikt nie zwraca na to uwagi. Żyją w ciągłym strachu przed możliwymi torturami i długotrwałym biciem, po których czasami umierają.
27. Nikiel Wołogdy (Jezioro Novoe, Rosja)
To coś w rodzaju rosyjskiej wersji Alcatraz: więzienie jest odizolowane od jeziora i przetrzymywani są w nim najniebezpieczniejsi przestępcy. I choć więźniowie nie są znęcani przez strażników ani siebie nawzajem, życie w klatce bez toalety i umywalki, w otoczeniu lodowatej wody i śniegu, prowadzi do psychicznej pustki i degeneracji.
28. San Juan de Lurigancho (Lima, Peru)
Najsurowsze więzienie w Ameryce Południowej zostało zbudowane dla 2500 więźniów, ale obecnie za jego zrujnowanymi murami przebywa około siedmiu tysięcy. W związku z tym nie ma tam żadnych rygorów ani zakazów, dlatego więźniowie mogą sprzedawać wszystko: od różnych gadżetów elektronicznych i płyt DVD po narkotyki. Walki kogutów są tu czymś normalnym, podobnie jak wizyty u prostytutek na „kontrolach lekarskich”. Więźniowie samotnie krążą po budynkach, dopuszczając się morderstw i innych aktów przemocy.
29. Więzienie na Rikers Island (Nowy Jork)
Jedno z najbardziej znanych amerykańskich więzień w swojej historii było świadkiem pobić, pchnięć nożem i okrutnego traktowania nie tylko ze strony strażników, ale także więźniów, którzy robili to na polecenie strażników. Zwróciła na siebie uwagę mediów w 2007 roku, kiedy osiemnastoletni więzień został pobity pałką przez współwięźniów, a całemu procesowi przyglądali się strażnicy. Osoby chore psychicznie są traktowane w więzieniach bardzo surowo, co często prowadzi do samobójstwa.
30. Gldani (Tbilisi, Gruzja)
Gruzja może mieć najniższy wskaźnik przestępczości w Europie, ale efektem są epidemie gruźlicy, brutalne traktowanie więźniów i przemoc seksualna, szczególnie w Gldani
